http://www.ryczywol.prv.pl/

Rzeka, dawniej zwana Radomierzą, lewobrzeżny dopływ Wisły (dł. 107 km, dorzecze ponad 2000 km²). Wypływa z Lasów Przysusko-Szydłowieckich, w pn. części Garbu Gielniowskiego, w dzikim puszczańskim uroczysku (jego najcenniejszy fragment objęto ochroną, tworząc rezerwat "Puszcza u źródeł Radomki"). Rzeka płynie szeroką, wyraźnie zaznaczoną pradoliną, będącą pozostałością tzw. stadiału Radomki (zlodowacenie środkowopolskie), w kierunku pn.-wsch., ku Wiśle, do której uchodzi poniżej Ryczywołu pod Kłodą. Większość jej dopływów to prawobrzeżne strumienie i rzeki: Szabasówka z Jabłonicą, Mleczna z Pacynką i Narutówka z Leniwką. Z lewobrzeżnych najdłuższa jest Wiązownica.
Do XIX w. rzeka dzika i nieuregulowana, płynęła w wielu miejscach kilkoma korytami. W I. 1823-24 przekopano kanał od Gorynia do ujścia i przez pewien czas spławiano nim drewno. Rzeka szybko "zdziczała" i pomimo jednego koryta, tworzy tak jak dawniej, liczne zakola oraz wyspy. Największa z nich znajduje się poniżej Jedlińska. W swym dolnym biegu oddziela Puszczę Kozienicką od Stromieckiej. Jej ujście, poniżej Ryczywołu, ma charakter ujścia podpartego. Wisła przesunęła je nieco, w dół swego biegu i utworzyła także coś na kształt archipelagu, zbudowanego z dość dużych wysp położonych naprzeciwko ujścia Radomki.
Osadnictwo nad brzegami Radomki sięga neolitu i epoki brązu. W średniowieczu powstały nad nią liczne osady i miasta: Skrzyńsko, Skrzynno, Wieniawa, Przytyk, Leżenice, Głowaczów, Brzóza i Ryczywół. Czysta niegdyś rzeka jest obecnie zatruta w swym dolnym odcinku ściekami z Radomia, które doprowadza do niej Mleczna. Nad Radomką, prawie na całej długości, znajdują się rozległe łąki, często dziś zmeliorowane, używane jako pastwiska. W wielu miejscach urządzono na niej stawy rybne (np. stawy "Huta" w pobliżu źródlisk, w Konarach, Wólce Domaniewskiej, Jedlińsku i Grądach).

Na rzece tej znajduje się zbiornik wodny w Toporni pod Przysuchą. Jego obrzeża zostały zagospodarowane z myślą o rekreacji. Dla wypoczynku mogą być także wykorzystane zbiorniki wodne w Zameczku k. Przytyka. W Jedlińsku nad rzeką Radomką wśród stawów rybnych utworzony jest ośrodek turystyczny a kempingowy. Na dopływach tej rzeki w najbliższym otoczeniu Radomia znajdują się dwa zbiorniki: jeden w górnym biegu rz. Mlecznej w granicach Radomia tzw. Zalew Borki o pow. ok. 9 ha oraz większy zbiornik o pow. 40 ha na rzece Gzówce w Jedlmi Letnisko w odległości ok. 10 km od Radomia. Brzegi tych akwenów ,są dobrze zagospodarowane.
Ponadto projektowane są dwa zbiorniki wodne: jeden a pow. ok. 220 ha na rzece Pacynie w odległości ok. 6 km od Radomia na obrzeżu Puszczy Kozienickiej i drugi o pow. ok. 500 ha na rzece Radomce i jej dopływie Wiązownicy w Domaniowie. Ten drugi zalew stworzy warunki dla kąpieli i uprawiania sportów wodnych nie tylko dla mieszkańców województwa ale i dla turystów szczególnie z sąsiednich aglomeracji warszawskiej i łódzkiej.

Wiersze o Radomce:

Widziałem Ją nie tak dawno. Jeszcze zima trzymała w objęciach cały świat. Widziałem Ją patrząc przez okno pociągu. I tak bardzo chciałem tam być, móc dotknąć tego co niedotykalne, poczuć to, czego poczuć się nie da...moja wierna rzeka...tak blisko i tak daleko...ech...

W zimnych objęciach śniegu,
Zmrożoną widziałem Cię wczoraj.
Tak bardzo zwolniłaś biegu,
Szarobura, gęsta, zmęczona.

Płynąca w bezlistnych chaszczy,
Bezsensowną, siną dal.
Czekam, aż znów mnie pogłaszczesz,
Mokrymi liśćmi i szumem fal.

I zaczarujesz mnie swym zapachem,
I śpiewem ptaków w miłosnej grze,
Szeptaniem trzcin i tataraków,
Błękitem nieba, zielenią drzew.

Tak, jak to zwykle mam w zwyczaju,
Chcę w Twe ramiona znowu wpaść,
A Ty sekrety Swe mi zdradzając,
Dasz mi emocji niemałą garść.

Tak bardzo tęsknię do tych miejsc,
Które jak własną kieszeń znam,
Kocham Cię moja wierna rzeko
I chcę być z Toba sam na sam